Knjiga "Dominantna i neželjena elita - beleške o intelektualnoj i političkoj eliti u Srbiji (XX - XXI vek)", nastala je iz petnaestogodišnjeg rada ove istoričarke, i predstavlja zbirku portreta trinaestoro javnih ličnosti koji su svojom mišlju i delom najpotpunije svedočili o izazovima sa kojima su se srpsko društvo i država suočavalo u poslednjih 150 godina, prenosi "Danas".

- Knjigu čini 13 ličnosti - od Dobrice Ćosića, koji predstavlja dominantnu elitu, preko Marka Nikezića, Koče Popovića, Milovana Đilasa, Ivana Đurića, Slobodana Inića, Ivana Stambolića, Olge Popović Obradović, Sime Ćirkovića, Novaka Pribićevića, Zorana Đinđića, Bogdana Bogdanovića i Radomira Konstantinovića, koji pripadaju drugoj, neželjenoj, eliti. Reč je o ljudima različitih generacija koje spaja ideja o Srbiji kao uređenoj demokratskoj državi - kazao je na jučerašnjoj promociji urednik izdanja Grujica Spasović, dodajući da svaki portret ima tri nivoa priče - biografske podatke, analitičke tekstove i autorske tekstove, koje su oni izgovorili ili napisali.

- Ova knjiga je kruna višedecenijskog rada Latinke Perović, koji je bio koncentrisan oko određenog broja tema - istorija ideja, istorija modernizacijskog procesa, srpske elite. Ti krugovi njenih tema, našli su se sada i u jednoj, po obimu i po sadržaju, impozantnoj knjizi - objasnila je istoričarka i recenzentkinja izdanja Dubravka Stojanović.

- Najvažniji simbol u ovoj knjizi je simbol dominantne elite - Dobrica Ćosić. Kako Latinka Perović kaže već na samom početku knjige, u merilima srpske politike moć Dobrice Ćosića uporediva je samo s moći Nikole Pašića. On je bio vodeći ideolog socijalističke Jugoslavije, ratova koji su usledili po raspadu i svega što se desilo posle 2000. godine sa svojom ideloškom postavkom - "ono što nije ostvareno u ratovima biće ostvareno u miru". Moć Dobrice Ćosića najbolje se vidi u ovoj knjizi - po načinu na koji je povezao levu elitu u Praksisu, sa desnom elitom okupljenom u Siminoj ulici, sa državnim strukturama i Slobodanom Penezićem Krcunom. Uloga Dobrice Ćosića u Golom otoku ili Mađarskoj revoluciji svedoči o njegovoj izuzetnoj političkoj moći. Nasuprot toj figuri nalaze se Marko Nikezić, Koča Popović, Milovan Đilas, Ivan Đurić, Ivan Stambolić, Zoran Đinđić... Oni pripadaju razilčitim generacijama, ali su deo te suštinske alternative onome što predstavlja Dobrica Ćosić. Istovremeno su upravo zbog toga neželjeni i sprečeni - zaključila je recezentkinja knjige i istoričarka Dubravka Stojanović.